Listo chicos!
Door: Lien en Annemie
Blijf op de hoogte en volg Annemie
27 Januari 2014 | Ecuador, Quito
Hola guapos!
Gezien velen vragen naar onze nieuwe ervaringen, schrijven we hier onze strafste verhalen.
Na een vermoeiende reis van 22 uur, met veel te enthousiaste nederlandse stewardessen, kwamen we aan in onze eerste stad, Quito. Spannend, dit zou ons stukje nieuwe thuis worden voor de komende 5 weken...
Dat viel meteen mee. We werden opgewacht door een chille R& B Afro-Amerikaa en na een enorm lange rit, wachtte ons een warm welkom in het Minka Hostel!
De komende week werd dit onze uitvalbasis om het oude centrum van Quito te verkennen. Kleurrijke koloniale gebouwen, wondermooi versierde kerken en sfeervolle pleinen verrasten ons aangenaam. Maar ook puppy's in koelzakken, discobasilica of Koreanen die aardappels schillen met een lepel kruisten onze wegen.
Na enkele dagen in de zwarte uitlaatgassen en drukke straten te vertoeven, hadden we nood aan een stukje natuur en stilte. We besloten de Pichincha te beklimmen. Eerst met de teleferico (net een eitjesskilift wat toch een beetje zorgde voor een skivakantiegevoel) tot 4050 meter. Het beloofde uitzicht van de LonelyPlanet werd jammer genoeg verpest door een dik wolkendek. Wat hadden we een goede dag uitgekozen zeg... Maar nu we de inkom hadden betaald, raapten we toch onze moed bij elkaar om de -volgens het boek 5 uur durende- wandeling naar de top aan te vatten. De hoogte speelde echter met onze Belgische laaglandconditie. Na 100 meter stonden we al te puffen als twee bommatjes van 90. Gelukkig kruiste ons pad dat van goed heilig man Pablo. Katholiek tot op het bot motiveerde hij ons om de top te bereiken. Hij beweerde namelijk dat we zo dichter bij God raakten. 4700 meter gehaald! Wanneer Pablo begon aan zijn tiende luidkeelse gebed, werd het voor ons tijd om terug te keren. Maar hij had nog een afscheidscadeau voor ons in petto. Een bezoekje van zijn beste vriend: een fantastische roofvogel ( we weten nog steeds welke soort het is...) op slechts een meter van ons.
Op onze afdaling werden we nog getrakteerd op een leuke regenbui en een massa aan hagel, joepie, ineens gedoucht...
Gezien we in Quito verblijven, een stad omringd door wel tien vulkanen (!!!), leidde onze volgende dagtrip ook naar een vulkaan. Deze was echter nog van een ander kaliber, de 5897 meter hoge Cotopaxi.
De volledig met sneeuw bedekte top was echter niet voor ons weggelegd. Wij bereikten na een fikse wandeling de 5000 meter hoog gelegen gletsjer. Als we hoger wilden gaan zouden we aangepast materiaal nodig hebben, dus dit werd onze adembenemende (letterlijk en figuurlijk weliswaar...) eindbestemming. Na een stevige sneeuwbui, namen we de mountainbike naar beneden. Fantastische ervaring!
Na een weekje Quito en omgeving te hebben verkend, wordt het tijd voor het echte werk: spaanse lesl. Maandagochtend vroeg uit de veren voor ons eerste dagje school. We worden warm verwelkomd door een enthousiast team leerkrachten. Lien krijgt les van sympathieke Martin en Annemie van grapjas Pablo. We vliegen er meteen in, na de twee eerste uren explodeert ons hoofd van de enorme hoeveelheid nieuwe vocabulair. Gelukkig kunnen we tijdens de pauze even bekomen in de schaduw van de mooie limoenenboom, terwijl een collibrie rustig voorbij fladdert!
Wanneer ons eerste dagje school afgerond is, staat onze nieuwe "mama", Lorena, ons al ongeduldig op te wachten. Ze neemt ons mee naar ons nieuwe thuisje voor de komende vier weken, spannend...
Lorena woont alleen in een groot appartement met 3 slaapkamers en een hele ruime living. (Verdere beschrijving zie foto's ;)... ) Daarnaast heeft ze een kleine vriend, Mota, die ons telkens wanneer we thuis komen zeer blaffend verwelkomd. Als we ons een beetje gesetteld hebben en onze kamer wat gezelliger hebben gemaakt, trekken we er alweer op uit voor de wekelijkse maandagavond cocktail in het studentenhuis. Hier is het de bedoeling om de andere studenten wat beter te leren kennen. En of dat dat werkt! We ontmoeten meteen heel wat leuke mensen, zoals Johanna (Duitsland), Fung (Duitsland), Stijn (Nederland), Moniek (Nederland) en Valerie (Zwitserland), waarmee we de komende weken nog vele fantastische (nachtelijke) avonturen meemaken.
Ook elke woensdagavond organiseert onze school een leuke activiteit: salsales! Klungelend krijgen we stilletjes aan de meest ingewikkelde draaien onder de knie en kunnen we zelfs de shakende heupbewegingen toevoegen. Later die avond kunnen we onze nieuwe danceskills al goed gebruiken. Woensdagavond is het in de plaatselijke bars namelijk Ladies night, DE uitgaansavond bij uitstek in Quito. De dansvloer is hier al vroeg op de avond gevuld (iets te gevuld naar ons gevoel) en we staan meteen perplex van de uitbundige en geweldige dansstijl van de Latino-Amerikanen! Gelukkig sluiten alle bars hier rond 2 uur, want we zijn volledig pomp af na zo'n avondje dansen...
Zo vliegt onze eerste schoolweek al snel voorbij en staat het weekend al ongeduldig op ons te wachten.
Zaterdag brengen we samen met Fung een bezoekje aan Mitad del Mundo, de evenaar, aangezien onze "mama" hier zo enthousiast over was. Voor ons valt het echter wat tegen. We betalen inkom voor een lelijk monument dat omringd wordt door hordes toeristen en een heleboel toeristische shops. Het insectuarium dat we vinden op deze site, vinden we nog het meest interessante. Een prachtige verzameling vlinders (sommige wel zo groot als ons gezicht, met fantastische kleuren), enorme scarabeeën en vogelspinnen prijkt hier aan de muren. We kunnen zelfs een levende vogelspin over ons hand laten kruipen... Een beetje teleurgesteld door Mitad el Mundo, trekken we verder naar de Pululahuakrater.
Die blijkt niet zo makkelijk te vinden... We ontdekken hem slechts na hele spannende omzwervingen, waarbij (Kung) Fung ons redt van een bende boze honden. Maar eens gevonden worden we beloond door een geweldig uitzicht, terwijl de wolken langs ons heen stijgen.
Wanneer we die avond onze heupen nog eens losgooien op de Quitonese dansvloer, krijgen we een aantrekkelijk aanbod van Stijn en Valerie om hen zondag te vergezellen naar de Papallacta warmwaterbronnen. Een paar uur later staan we dus alweer op hun stoep, maar dat hebben we ons geen enkele moment van die dag meer beklaagt. Het wordt een zalig dagje relaxen! Eerst baden we in de natuurlijke baden van wel 50 graden warm om daarna in de ijskoude rivier te plonsen. En dit allemaal terwijl we omringd worden door allerlei tropische bloemen en planten en uitkijken op de met groen bedekte heuvels die ons omgeven. Kortom: ZA-LIG!
Volledig ontspannen zijn we klaar voor een nieuwe week vol interessante Spaanse lessen. Buiten onze leraarswitch zag onze tweede week er ongeveer hetzelfde uit als onze eerste.
Donderdag maakten we wel een boeiende excursie naar Sangolqui, een kleine stad aan de rand van Quito. Hier bezochten we een enorme mercado de la comida (foodmarket). We gaven onze ogen vollop de kost: kraampjes rijkelijk gevuld met allerlei tropische vruchten, vleeskramen met allerlei diereningewanden of poten, stapels en stapels avocado's, bakken vol gamba's,... Maar jammer genoeg zou Gaia hier ook zijn werk hebben. Tientallen babykatjes of puppy's bij elkaar gepropt in een veel te klein kotje, kippen levend in plasticen zakken verkocht en nog veel meer zielige taferelen die we jullie zullen besparen... Om ons een beetje te bekomen, laten de leerkrachten ons verschillende tropische vruchten proeven, zoveel dat we de namen niet meer kunnen onthouden ;). Tomate de arbol, bocitas (baby banaantjes) en grenadillas zijn onze favorieten. Maar ook de plaatselijke escargots (superlekker!!!), avocado's met een heerlijk pikant sausje en cakejes gebakken in bananenbladeren ontsnappen niet aan onze smaakpapillen. Het is werkelijk Martin's hoogdag en we leren superveel bij.
Zo vloog er alweer een week voorbij. Voor het weekend hadden we afgesproken met een nieuw Zweeds meisje om samen Otavalo te gaan ontdekken. Dit was de stad met de grootste indigenous markt van het hele land. We lieten onze opgekropte shopfrustraties hier weelderig botvieren. Van babyzachte Alpacatruitjes tot echte panamahoeden en mooie oorbellen. Samengevat: we zijn klaar voor onze verdere reis! Helemaal uitgeshopt, nemen we een bus, om even uit te blazen in het mooie natuurpark van de Peguche watervallen. Een oase van groen en kabbelende riviertjes verrast ons aangenaam. Jammer dat we onze bikini vergeten zijn, anders hadden we wel kunnen genieten van een zalige douche van de 14 meter hoge waterval of een plonsje in het natuurlijke zwembad. Dan maar met onze kleren onder de waterval gaan staan, alles voor de foto ;)!!
Ziezo dat was een korte verzameling van onze eerste spannende avonturen hier in Ecuador. Om af te sluiten hebben we nog enkele wist-je-datjes op een rijtje gezet :
*Kebap is eigenlijk een Berlijnse uitvinding.
*Cavia is een Ecuadoriaanse specialiteit.
*Ecuadorianen geloven echt in geesten en een speciale energie (de volle maan zou er bijvoorbeeld voor zorgen dat mensen meer gekke dingen gaan doen, meer loco worden)
*"Listo" is officieel het meest populaire woord.
*Tomatensaus in een lasagna of spaghettibolognaise is hier compleet onbekend. Goeie tip:" salsa de tomates" is geen tomatensaus maar ketchup...
*Voor 3 dollar hebben we hier al een enorme, superlekkere maaltijd inclusief drinken.
*Zondag is hier alcoholvrij bij wet. Cafés en winkels mogen op zondag geen alcohol verkopen.
*De boomgrens ligt hier veel hoger.
*Ecuador is het koudste land op de evenaar.
Hasta la proxima amigos!!!
Gezien velen vragen naar onze nieuwe ervaringen, schrijven we hier onze strafste verhalen.
Na een vermoeiende reis van 22 uur, met veel te enthousiaste nederlandse stewardessen, kwamen we aan in onze eerste stad, Quito. Spannend, dit zou ons stukje nieuwe thuis worden voor de komende 5 weken...
Dat viel meteen mee. We werden opgewacht door een chille R& B Afro-Amerikaa en na een enorm lange rit, wachtte ons een warm welkom in het Minka Hostel!
De komende week werd dit onze uitvalbasis om het oude centrum van Quito te verkennen. Kleurrijke koloniale gebouwen, wondermooi versierde kerken en sfeervolle pleinen verrasten ons aangenaam. Maar ook puppy's in koelzakken, discobasilica of Koreanen die aardappels schillen met een lepel kruisten onze wegen.
Na enkele dagen in de zwarte uitlaatgassen en drukke straten te vertoeven, hadden we nood aan een stukje natuur en stilte. We besloten de Pichincha te beklimmen. Eerst met de teleferico (net een eitjesskilift wat toch een beetje zorgde voor een skivakantiegevoel) tot 4050 meter. Het beloofde uitzicht van de LonelyPlanet werd jammer genoeg verpest door een dik wolkendek. Wat hadden we een goede dag uitgekozen zeg... Maar nu we de inkom hadden betaald, raapten we toch onze moed bij elkaar om de -volgens het boek 5 uur durende- wandeling naar de top aan te vatten. De hoogte speelde echter met onze Belgische laaglandconditie. Na 100 meter stonden we al te puffen als twee bommatjes van 90. Gelukkig kruiste ons pad dat van goed heilig man Pablo. Katholiek tot op het bot motiveerde hij ons om de top te bereiken. Hij beweerde namelijk dat we zo dichter bij God raakten. 4700 meter gehaald! Wanneer Pablo begon aan zijn tiende luidkeelse gebed, werd het voor ons tijd om terug te keren. Maar hij had nog een afscheidscadeau voor ons in petto. Een bezoekje van zijn beste vriend: een fantastische roofvogel ( we weten nog steeds welke soort het is...) op slechts een meter van ons.
Op onze afdaling werden we nog getrakteerd op een leuke regenbui en een massa aan hagel, joepie, ineens gedoucht...
Gezien we in Quito verblijven, een stad omringd door wel tien vulkanen (!!!), leidde onze volgende dagtrip ook naar een vulkaan. Deze was echter nog van een ander kaliber, de 5897 meter hoge Cotopaxi.
De volledig met sneeuw bedekte top was echter niet voor ons weggelegd. Wij bereikten na een fikse wandeling de 5000 meter hoog gelegen gletsjer. Als we hoger wilden gaan zouden we aangepast materiaal nodig hebben, dus dit werd onze adembenemende (letterlijk en figuurlijk weliswaar...) eindbestemming. Na een stevige sneeuwbui, namen we de mountainbike naar beneden. Fantastische ervaring!
Na een weekje Quito en omgeving te hebben verkend, wordt het tijd voor het echte werk: spaanse lesl. Maandagochtend vroeg uit de veren voor ons eerste dagje school. We worden warm verwelkomd door een enthousiast team leerkrachten. Lien krijgt les van sympathieke Martin en Annemie van grapjas Pablo. We vliegen er meteen in, na de twee eerste uren explodeert ons hoofd van de enorme hoeveelheid nieuwe vocabulair. Gelukkig kunnen we tijdens de pauze even bekomen in de schaduw van de mooie limoenenboom, terwijl een collibrie rustig voorbij fladdert!
Wanneer ons eerste dagje school afgerond is, staat onze nieuwe "mama", Lorena, ons al ongeduldig op te wachten. Ze neemt ons mee naar ons nieuwe thuisje voor de komende vier weken, spannend...
Lorena woont alleen in een groot appartement met 3 slaapkamers en een hele ruime living. (Verdere beschrijving zie foto's ;)... ) Daarnaast heeft ze een kleine vriend, Mota, die ons telkens wanneer we thuis komen zeer blaffend verwelkomd. Als we ons een beetje gesetteld hebben en onze kamer wat gezelliger hebben gemaakt, trekken we er alweer op uit voor de wekelijkse maandagavond cocktail in het studentenhuis. Hier is het de bedoeling om de andere studenten wat beter te leren kennen. En of dat dat werkt! We ontmoeten meteen heel wat leuke mensen, zoals Johanna (Duitsland), Fung (Duitsland), Stijn (Nederland), Moniek (Nederland) en Valerie (Zwitserland), waarmee we de komende weken nog vele fantastische (nachtelijke) avonturen meemaken.
Ook elke woensdagavond organiseert onze school een leuke activiteit: salsales! Klungelend krijgen we stilletjes aan de meest ingewikkelde draaien onder de knie en kunnen we zelfs de shakende heupbewegingen toevoegen. Later die avond kunnen we onze nieuwe danceskills al goed gebruiken. Woensdagavond is het in de plaatselijke bars namelijk Ladies night, DE uitgaansavond bij uitstek in Quito. De dansvloer is hier al vroeg op de avond gevuld (iets te gevuld naar ons gevoel) en we staan meteen perplex van de uitbundige en geweldige dansstijl van de Latino-Amerikanen! Gelukkig sluiten alle bars hier rond 2 uur, want we zijn volledig pomp af na zo'n avondje dansen...
Zo vliegt onze eerste schoolweek al snel voorbij en staat het weekend al ongeduldig op ons te wachten.
Zaterdag brengen we samen met Fung een bezoekje aan Mitad del Mundo, de evenaar, aangezien onze "mama" hier zo enthousiast over was. Voor ons valt het echter wat tegen. We betalen inkom voor een lelijk monument dat omringd wordt door hordes toeristen en een heleboel toeristische shops. Het insectuarium dat we vinden op deze site, vinden we nog het meest interessante. Een prachtige verzameling vlinders (sommige wel zo groot als ons gezicht, met fantastische kleuren), enorme scarabeeën en vogelspinnen prijkt hier aan de muren. We kunnen zelfs een levende vogelspin over ons hand laten kruipen... Een beetje teleurgesteld door Mitad el Mundo, trekken we verder naar de Pululahuakrater.
Die blijkt niet zo makkelijk te vinden... We ontdekken hem slechts na hele spannende omzwervingen, waarbij (Kung) Fung ons redt van een bende boze honden. Maar eens gevonden worden we beloond door een geweldig uitzicht, terwijl de wolken langs ons heen stijgen.
Wanneer we die avond onze heupen nog eens losgooien op de Quitonese dansvloer, krijgen we een aantrekkelijk aanbod van Stijn en Valerie om hen zondag te vergezellen naar de Papallacta warmwaterbronnen. Een paar uur later staan we dus alweer op hun stoep, maar dat hebben we ons geen enkele moment van die dag meer beklaagt. Het wordt een zalig dagje relaxen! Eerst baden we in de natuurlijke baden van wel 50 graden warm om daarna in de ijskoude rivier te plonsen. En dit allemaal terwijl we omringd worden door allerlei tropische bloemen en planten en uitkijken op de met groen bedekte heuvels die ons omgeven. Kortom: ZA-LIG!
Volledig ontspannen zijn we klaar voor een nieuwe week vol interessante Spaanse lessen. Buiten onze leraarswitch zag onze tweede week er ongeveer hetzelfde uit als onze eerste.
Donderdag maakten we wel een boeiende excursie naar Sangolqui, een kleine stad aan de rand van Quito. Hier bezochten we een enorme mercado de la comida (foodmarket). We gaven onze ogen vollop de kost: kraampjes rijkelijk gevuld met allerlei tropische vruchten, vleeskramen met allerlei diereningewanden of poten, stapels en stapels avocado's, bakken vol gamba's,... Maar jammer genoeg zou Gaia hier ook zijn werk hebben. Tientallen babykatjes of puppy's bij elkaar gepropt in een veel te klein kotje, kippen levend in plasticen zakken verkocht en nog veel meer zielige taferelen die we jullie zullen besparen... Om ons een beetje te bekomen, laten de leerkrachten ons verschillende tropische vruchten proeven, zoveel dat we de namen niet meer kunnen onthouden ;). Tomate de arbol, bocitas (baby banaantjes) en grenadillas zijn onze favorieten. Maar ook de plaatselijke escargots (superlekker!!!), avocado's met een heerlijk pikant sausje en cakejes gebakken in bananenbladeren ontsnappen niet aan onze smaakpapillen. Het is werkelijk Martin's hoogdag en we leren superveel bij.
Zo vloog er alweer een week voorbij. Voor het weekend hadden we afgesproken met een nieuw Zweeds meisje om samen Otavalo te gaan ontdekken. Dit was de stad met de grootste indigenous markt van het hele land. We lieten onze opgekropte shopfrustraties hier weelderig botvieren. Van babyzachte Alpacatruitjes tot echte panamahoeden en mooie oorbellen. Samengevat: we zijn klaar voor onze verdere reis! Helemaal uitgeshopt, nemen we een bus, om even uit te blazen in het mooie natuurpark van de Peguche watervallen. Een oase van groen en kabbelende riviertjes verrast ons aangenaam. Jammer dat we onze bikini vergeten zijn, anders hadden we wel kunnen genieten van een zalige douche van de 14 meter hoge waterval of een plonsje in het natuurlijke zwembad. Dan maar met onze kleren onder de waterval gaan staan, alles voor de foto ;)!!
Ziezo dat was een korte verzameling van onze eerste spannende avonturen hier in Ecuador. Om af te sluiten hebben we nog enkele wist-je-datjes op een rijtje gezet :
*Kebap is eigenlijk een Berlijnse uitvinding.
*Cavia is een Ecuadoriaanse specialiteit.
*Ecuadorianen geloven echt in geesten en een speciale energie (de volle maan zou er bijvoorbeeld voor zorgen dat mensen meer gekke dingen gaan doen, meer loco worden)
*"Listo" is officieel het meest populaire woord.
*Tomatensaus in een lasagna of spaghettibolognaise is hier compleet onbekend. Goeie tip:" salsa de tomates" is geen tomatensaus maar ketchup...
*Voor 3 dollar hebben we hier al een enorme, superlekkere maaltijd inclusief drinken.
*Zondag is hier alcoholvrij bij wet. Cafés en winkels mogen op zondag geen alcohol verkopen.
*De boomgrens ligt hier veel hoger.
*Ecuador is het koudste land op de evenaar.
Hasta la proxima amigos!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
